Driekoningenzingen 2018 en vroeger

Nieuws van onze missionaris

Zuster Raf Van Mechelen in Guatemala

Wie het werk van Zuster Raf wil steunen kan dit door overschrijving van een bijdrage:
- Rekening BE87 0000 5526 0694 van "Missieprocuur De Jacht", Naamsestraat 575 - 3001 Heverlee - Tel. 016 22 27 57
Vermelding: "Raf Van Mechelen I.C.M. Guatemala"
- Wie een gift wil storten die fiscaal aftrekbaar is (vanaf € 40): rekening   IBAN BE82 0000 9019 7468    BIC BPOT BE B1
van "Scheut Ontwikkelingssamenwerking", Ninoofsesteenweg 548 - 1070 Brussel - Tel. 02 526 14 00
Vermelding: "Van Mechelen Raf, Project 02502009 AM Guatemala"

Adres: Zuster Raf Van Mechelen - Casa Paroquial - 17005 La Libertad - Petén - Guatemala
E-mail: rvanmechelen@yahoo.com

Guatemala ligt in Midden-Amerika en heeft 13,5 miljoen inwoners. De gemiddelde levensverwachting is 71 jaar. 56,2 % van de bevolking leeft onder de armoedegrens.
Kindersterfte: 27 op 1000 kinderen overleven hun eerste levensjaar niet. 69 % van de inwoners kan lezen en schrijven.

********

Beste vrienden,
Begin november begon ik aan een brief met de vaste bedoeling die ruim voor Kerstmis klaar te hebben. 
Helaas bleef hij weer eens liggen.
Het was dan ook een bijzonder druk jaar. Ik ben, na het afscheid  van mijn medezuster omwille van
gezondheidsredenen, intussen al een jaar alleen. Maar de werking van het dispensarium gaat gewoon verder.
Vorig jaar organiseerden we tweemaal een tweedaagse rond preventief borstkankeronderzoek.
Telkens kwamen er een 80-tal vrouwen opdagen.  Voor dit project hadden we gelukkig hulp van een gespecialiseerd team.
Ook de normale raadplegingen gingen gewoon door, maandag tot vrijdag. In bepaalde periodes had ik gelukkig hulp van een jonge plaatselijke dokter. En verder is er natuurlijk de opvolging van de voorraad medicijnen en de administratie. 
Deze week vernam ik de mooie opbrengst van de driekoningenzangers, die ondanks de vrieskou weer van deur tot deur trokken. Ook ontving ik nog giften via SOS Scheut. Helaas is het niet mogelijk om iedereen een persoonlijk bedankbriefje te sturen. Sinds augustus ligt de post in Guatemala volledig stil en dat zal nog zeker
tot einde maart duren.
Dit jaar zal ik in juli en augustus in België zijn en kan ik zeggen: tot ziens binnenkort!
Voor iedereen het allerbeste gewenst,
Raf Van Mechelen, ICM - Februari 2017

Op 7 januari jl. trokken onze driekoningen-zangers opnieuw de straat op om geld in te zamelen voor het ontwikkelings- en missiewerk van Zuster Raf Van Mechelen die in Guatemala werkzaam is. 
Verkleumde 'koningen' trokken toch de baan op ondanks het gure weer en haalden 1751,28 euro op.
Ze kregen ook versterking van de jongeren uit 'Godden op Zondag' die zich voorbereiden op hun Eerste Communie of Vormsel, zij haalden nog 260 euro op. Samen dus een mooi bedrag van 2011,28 euro dat integraal aan Zuster Raf wordt bezorgd.
Wij zijn alle 'koningen' dankbaar voor hun inzet en zeker ook veel dank aan de 'milde gevers'!

                  

Beste vrienden,

Misschien lukt het om dit jaar op tijd te komen, of toch bijna...
Ik wil jullie eerst en vooral danken voor de mooie gift die ik mocht ontvangen.
De afgelopen maanden waren weer erg druk. Mijn medezuster, die voltijds in het dispensarium werkt, vertrok op 1 mei op vakantie naar België, met de bedoeling in september weer hier te zijn. Helaas beslisten gezondheidsredenen er anders over en zit een terugkeer naar Guatemala er niet meer in. En blijf ik alleen achter.
Dat houdt in dat het dispensarium nu ook tot mijn takenpakket behoort. Dat vroeg wel enige aanpassing,
maar gelukkig kan ik rekenen op de hulp van 3 goede gezondheidswerkers. Naast de consultaties moeten er ook praktische zaken worden geregeld: medicijnen bestellen en afhalen, rekeningen betalen, zorgen voor voldoende wisselgeld voor de consultaties etc. In mei hadden we 2 dagen preventief onderzoek voor vrouwen gepland. Het werd een ware overrompeling, zodat we in december nog eens 2 dagen voorzien. Intussen gaan de normale consultaties gewoon door. Ook de opleiding van de gezondheidswerkers ging, zoals gepland, door. In november beëindigde een groep van 18 gezondheidswerkers hun driejarige opleiding. Hierdoor geraakte mijn bezoeken aan
de omliggende dorpen wat op de achtergrond, maar ik hoop ze volgend jaar te kunnen hervatten.

De algemene toestand van het land blijft zorgwekkend. Van april tot oktober was er massaal protest: elke zaterdag kwam het volk spontaan op straat om te betogen en het ontslag van de president en de vicepresident te eisen. Beiden zitten nu in voorarrest. Ze worden verdacht van een miljoenenfraude.
Op 1 oktober was er het drama van Cambray 2, niet ver van de hoofdstad. Door de overvloedige regens kwam een groot deel van een berghelling naar beneden en in een mum van tijd werden 200 huizen bedolven onder een gigantische modderstroom. Meer dan 200 doden, een drama voor vele families, soms slechts 1 overlevende. En vele vermisten worden wellicht nooit teruggevonden.
Overvallen, moorden, ontvoeringen, drugshandel...  gaan intussen gewoon door. De nationale ziekenhuizen verkeren in crisis en dreigen met sluiting: geen materiaal, geen medicijnen, salarissen worden niet betaald.
Lieve mensen, dit is in het kort wat ons hier beroert en bezighoudt. We hopen dat onze inspanningen een bijdrage betekenen om het leven van de vele mensen draaglijker te maken.
Ik wens jullie allen een vredevol kerstfeest en een voorspoedig 2016.

Raf Van Mechelen I.C.M. - November 2015

Driekoningenzingen op 3 januari 2015
Regen en wind trotserend trokken 12 "koningen" de baan op om geld in te zamelen voor het missiewerk van Zuster Raf. De groep bestond hoofdzakelijk uit
het werkgroepje van en vrijwilligers uit het Sint-Ceciliakoor. Het bedrag dat werd opgehaald bedroeg € 2025. Klik hier  voor de foto's.
Op zondag 11 januari deed een groepje "jongeren" de bloemenwijk aan zodat het bedrag verhoogd kon worden met € 40.
Dank aan alle medewerkers en aan de milde gevers.

Brief van Zuster Raf - ontvangen op 29 november 2014
Dag lieve vrienden,
Eigenlijk had ik veel vroeger willen schrijven... Waarschijnlijk veronderstellen jullie wel dat ik veilig en wel in Guatemala ben aangekomen. Wat ook zo is.
Na enkele dagen in de hoofdstad kon ik eindelijk terug naar La Gloria.
Het was wel even wennen, na 5 maanden, ook de 11 uur lange autorit. Het werd een blij weerzien met heel veel mensen.
Nog niet alle gezondheidswerkers konden worden bezocht, maar ik kon wel vaststellen dat ze goed verder hebben gewerkt. Enkelen hebben ondertussen heel wat patiënten onder controle voor hoge bloeddruk en diabetes.
Groot nieuws: er is eindelijk elektriciteit in La Gloria. In januari wordt ons huis op het net aangesloten. En met Kerstmis zullen er veel lichtjes branden!
Graag wil ik jullie nogmaals danken voor de mooie ontmoetingen met oude en nieuwe vrienden, voor jullie aandacht en blijvende steun.
Ik denk dat het de eerste maal is dat ik op tijd ben om jullie een mooi en vredig Kerstfeest te wensen en vele lieve en mooie dingen voor 2015!
Vrede aan alle mensen van goede wil !!!
Hartelijke groeten,
                                                                                                                                             Raf Van Mechelen, i.c.m.

Zuster Raf Van Mechelen terug vertrokken naar Guatemala (september, oktober 2014)
Wanneer je dit leest, is zuster Raf Van Mechelen reeds terug volop aan de slag gegaan met haar vormingswerk van "gezondheidswerkers" in Guatemala. We wensen haar veel voldoening en vreugde toe bij haar werk te midden van al haar medewerk(st)ers: samen met al deze mensen, die zij een medische vorming heeft gegeven en geeft, zet zij zich in opdat mensen van de meest elementaire medische zorgen zouden kunnen genieten. De omhaling in onze kerken tijdens het weekeinde van 20 en 21 september bracht € 834 op. Daarvoor dank. Wie niet in de gelegenheid was haar werk te steunen, kan dat nog steeds: er bestaan twee mogelijkheden, zie hierboven voor de nodige info.
                                                                                                                                           Marcel Van Peer, pastoor

Goede vrienden,
De vakantie is voorbij. Het was weer eens een heel deugddoende tijd!
Graag dank ik jullie voor al die fijne en lieve attenties en heel bijzonder voor de steeds gulle steun voor broeders en zusters in Guatemala.
Ook vanwege hen veel dank!
                                                                                                                                            Heel hartelijk,
                                                                                                                                            Raf Van Mechelen

Driekoningenzingen op januari 2014
De werkgroep haalde dit jaar € 2230 op ten voordele van het missiewerk van Zuster Raf.
Dat is 310 euro meer dan vorig jaar. Daar zaten zeker de flinke jonge zangertjes die onze ploeg kwamen versterken voor iets tussen! Aan alle "koningen"
(en logistiek personeel) en aan de milde schenkers heel veel dank in naam van Zuster Raf. (Foto's: ga naar het webalbum "driekoningenzingen".)
Het gehele ingezamelde bedrag wordt  integraal aan Zuster Raf overgemaakt.
Irène Stessens, Jacqueline Van de Vel, Maria Van Eccelpoel

Bericht uit La Gloria. Uit de brief van Zuster Raf van 1 april 2013 citeren we het volgende:
... Op Goede Vrijdag werd ik voor de vierde maal "overgroottante", klinkt erg oud.
Sterfgevallen in vrienden- en weldoenerkring komen regelmatig voor...
Verleden maand overleed een goede schoolvriendin van mij tijdens een vakantie in Spanje.
... De Pauskeuze was het goede nieuws hier! Een verrassing... een Latino-Amerikano!
Men voelt de frisse wind al in 't Vaticaan! Op 76-jarige leeftijd nog zulke verantwoordelijkheid opnemen, de meesten doen het dan wat stilleraan.
Bij mijn vorige brief ontbraken de illustrerende foto's. (Ze zijn hier te bekijken. nvdr)
Met mijn gedeeltelijke nieuwe heup (gelukkig zijn er "vervangstukken") gaat het vrij goed. Alleen op slechte hobbelige wegen en met putten durf ik nog niet rijden. Voor de rest gaat alles normaal.
Eindelijk zitten Efraim Rios Mont en een andere ex-militair op de beklaagdenbank voor "genocide". Het zal een lang proces worden en er kan nog van alles gebeuren. Hopelijk zal de straffeloosheid in dit geval verdwijnen.
...
Tot ziens in 2014
Hartelijk,
Raf Van Mechelen I.C.M.

***

Driekoningenzingen op 5 januari 2013
Traditiegetrouw trokken onze
"Driekoningenzangers" opnieuw de baan
op om te zingen ten voordele van het
missiewerk van Zuster Raf Van Mechelen
die met gezondheidszorg werkzaam is
in Guatemala.
Ze haalden (voorlopig) € 1.920 op,
bedrag dat integraal wordt overgemaakt
aan Zuster Raf.
Wij bedanken de vele milde gevers voor
hun bijdrage en al deze zangers voor hun
vrijwillige inzet.
Klik op de foto voor meer foto's.

***

Beste vrienden,
Hoe langer ik wacht, hoe moeilijker het wordt om jullie te schrijven. De laatste brief is alweer zo lang geleden en ik hoop dat deze brief jullie nog rond Pasen bereikt. De tijd vliegt te snel. Vorig jaar beëindigden de gezondheidswerkers het tweede jaar van hun opleiding. Het is fijn om te zien hoe er bij elke lesweek elke keer een nieuwe wereld voor hen open gaat.
Diabetes en hoge bloeddruk komen hier, net als in Europa, steeds meer voor. Voor veel patiënten is het moeilijk te begrijpen dat diabetes niet genezen kan worden, maar enkel onder controle kan worden gehouden door een goede medicatie, een dieet en regelmatige controle.
Daarom werd er een hele lesweek aan chronische ziekten besteed, met extra aandacht voor diabetes en hoge bloeddruk. Onze gezondheidswerkers in spe leerden hoe ze de symptomen van deze twee aandoeningen kunnen opsporen, welke medicatie geschikt is en vooral, hoe patiënten blijvend te begeleiden om zwaardere gevolgen te voorkomen. Diegenen die in hun dorp al diabetespatiënten hadden, mochten een glucosemeter meenemen. Een bloeddrukmeter hebben ze al.
De volgende lesweek ging over mond- en tandverzorging.  Ze schrokken ervan dat er zoveel bij kwam kijken. Als oefening moesten ze elkaars mond en tanden onderzoeken : dat zorgde voor heel wat verrassingen! Daarna mochten ze in een nabijgelegen school in alle klassen een preventiepraatje houden, dat afgesloten werd met een fluorbehandeling bij 250 leerlingen.
Als afsluiting van het tweede jaar vonden we het een goed idee om de leerstof van 2012 te herhalen en de problematiek rond diabetes en hoge bloeddruk verder te verdiepen.
Gezien de steeds grotere verspreiding van diabetes en hoge bloeddruk vonden we het noodzakelijk om dit thema ook in de voortgezette vorming op te nemen. Deze lesweek, voor de eerder afgestudeerde Qechi gezondheidswerkers, ging in november door.
Op de voorlaatste dag van 2012 kwam ik bij een val in huis tamelijk hard op de vloer terecht, kroop recht in de hoop dat alles nog ‘heel’ was. Op 10 januari werd ik in de stad geopereerd en kreeg een gedeeltelijke heupprothese. Ik bleef een kleine maand in de stad en keerde begin februari terug naar La Gloria, net op tijd om het derde jaar te starten. Gelukkig was de eerste lesweek van 2013 gepland voor half februari en kon ik aanwezig zijn. Deze keer stonden alle mogelijke oogaandoeningen centraal. De gezondheidswerkers ontvingen een aangepaste voorraad medicijnen en hulpmiddelen die het mogelijk maakt om eerste hulp bij oogaandoeningen te bieden. In Santa Elena, de hoofdstad van Peten, is er een gespecialiseerde oogkliniek, met financiële en praktische steun van USA. De laatste dag gaf een oogspecialist van deze kliniek een duidelijk overzicht van welke gevallen doorverwezen moeten worden en welke ze zelf kunnen behandelen. Dit was ook voor mij leerzaam. Daarna ontvingen de gezondheidswerkers speciale briefjes die ze kunnen gebruiken om patiënten naar de oogkliniek door te verwijzen. Met deze briefjes hoeven de patiënten geen consultatie te betalen.  
De problemen in Guatemala verminderen niet.... integendeel...moorden, ontvoeringen, afpersingen, overvallen..,  daarbij komt ook het protest van de meerderheid van de bevolking tegen de mijnbouw en ontginning van metalen waarbij heel veel water wordt gebruikt,  met als gevolg watertekorten en intoxicatie van de mensen en de omgeving. De natuur blijft verwoest achter.
Graag dank ik die vele lieve mensen die daadwerkelijk ‘meedeelden’ met de mensen van hier. Ik ontving een grote som van het  ‘ster zingen’. Dank aan diegenen die de koude trotseerden en zongen en diegenen die genereus luisterden en gaven. Dank voor al die lieve attenties en wensen die ik tijdens het voorbije jaar mocht ontvangen. Graag wens ik jullie een echt lente- Verrijzenisfeest! "De Heer is waarlijk verrezen!"
                                                                                                                                 Heel hartelijk, Raf Van Mechelen.

Guatemala beeft - "Broederlijk Delen" bericht

Op woensdag 7 november 2012 beefde het in Guatemala. Niet zomaar een zachte beving, maar een echte terremoto: 7.4 op de schaal van Richter. De beving zorgde voor enorm veel schade in het westen van het land. Het leed is schrijnend. Onze partnerorganisaties ruimen de puinresten van de ingestorte of beschadigde huizen op en wachten angstig op een nieuwe beving. Maar de grootste schade is het verlies van geliefde personen en het trauma van deze vernietiging ...
Steun onze partnerorganisaties in Guatemala en help mee aan de heropbouw. Doe een gift: op het rekeningnummer BE12 0000 0000 9292 of
schenk online met gestructureerde mededeling +++201/1000/08663+++. Giften vanaf 40 euro zijn fiscaal aftrekbaar.
Meer informatie over de aardbeving in Guatemala en de stand van zaken bij de partnerorganisaties van Broederlijk Delen vind je op Guatemala beeft.

Bericht uit La Gloria, 26 september 2012

Na het vorige bericht stuurt Zuster Raf nog enkele foto's met enige commentaar.
Op de foto's is te zien hoe de gezondheidswerkers wondhechting oefenen, eerst op een oefenlap en dan op stukken varkensvlees.
Verder schrijft Zuster Raf: ... De volgende week hebben we de laatste lesweek voor dit jaar. Het zal meestal herhaling zijn van enkele moeilijke thema's: behandeling en opvolging van hoge bloeddruk en suikerziekte en overdraagbare seksuele aandoeningen.
In november heb ik een studieweek voorzien voor de gezondheidswerkers. Voor hen zal het nieuw zijn: hoge bloeddruk en suikerziekte. En zo doen we langzaam verder...
Bekijk de foto's in onze fotogalerij .

Brief uit La Gloria, 8 augustus 2012

Lieve vrienden,

Vandaag had ik onverwacht een dagje vrij en besloot dat dit een goed moment was om jullie nog eens een brief te schrijven. Normaal moest ik vandaag naar Poza Azul, zo’n 60 km verder, voor een afspraak met één van de gezondheidswerkers. Van de weg is zo’n 40 km geasfalteerd, de laatste 20 km is slechts verhard. Ik vertrok vanochtend vroeg onder een grijze lucht. Al gauw vielen de eerste regendruppels en even later viel de regen met bakken uit de hemel. Voor ik aan het laatste en ook lastigste deel van de reis begon – de weg is niet alleen in slechte staat, maar ook zeer kronkelig – heb ik me even aan de kant gezet en de situatie nog eens goed overdacht. Het was veiliger om naar huis terug te keren dan toch naar Poza Azul door te rijden. Ik heb eerst geprobeerd de gezondheidswerker per GSM te bereiken, wat ook niet gemakkelijk was wegens slecht GSM bereik en ben dan naar huis teruggekeerd. De hevige regenval bleek de staart van orkaan ‘Ernesto’ te zijn.

Ik vermoed dat de parochie in Ranst nog steeds op vele terreinen actief is. Ook hier in La Gloria werken we gestaag verder. Soms lijkt het wel of alles trager gaat, of is er gewoon meer werk?
De groep gezondheidswerkers zal binnenkort het 2 e jaar beëindigen. Het is toch wel interessant om hun evolutie te zien en te ondervinden dat de cursussen hen nieuwe inzichten en vaardigheden bijbrachten. De afgelopen lesweek stond in het thema van wondverzorging en –hechting. Dat is altijd één van de ‘spectaculairste’ lesweken. Om te oefenen gebruiken we eerst een stuk schuimrubber, waarop we verschillende wonden nabootsen: rechte, ronde, hoekige… Die moeten ze dan naaien, los doen, weer naaien en knopen. De tweede en de derde dag wordt er geoefend op een varken. De kop en de poten worden als laatste gebruikt: hierop leren we de techniek aan voor onderhuidse hechtingen van kaak en wenkbrauwen. De poten dienen als voorbeeld van peeshechtingen. Gelukkig was het die dagen niet te warm en met het nodige ijs konden we het varken in goede omstandigheden bewaren om het nadien klaar te maken en op te eten. Verder werd er ook les gegeven over zwangerschap en bevalling, chronische ziekten zoals suikerziekte, hoge bloeddruk, astma en maagaandoeningen. Diabetes en hoge bloeddruk komt hier vrij veel voor. De gezondheidswerkers die al een diabetespatiënt onder hun hoede hadden, kregen elk een glucosemeter, de anderen krijgen er later één. Medicijnen voor diabetici zijn hier vrij gemakkelijk en goedkoop te verkrijgen. Het lastigste is echter de opvolging van de patiënten: het is voor hen moeilijk te begrijpen dat controle en behandeling voor altijd zijn. Vaak stoppen ze met de behandeling en nemen allerhande drankjes. Na enkele maanden komen ze dan terug met alle gevolgen van dien.

De lesweken vragen heel wat voorbereiding: niet alleen het voorbereiden van de lessen zelf, maar ook in het maken en zoeken van didactisch materiaal kruipt veel tijd. We zijn wel met z’n vieren om elkaar te helpen, maar na een lesweek zijn we toch altijd opgelucht als alles goed is verlopen. Door alle drukte van de voorbereidingen ben ik wel iets minder bij de reeds ‘afgestudeerde’ gezondheidswerkers langs geweest. De volgende lesweek gaat over mond- en tandhygiëne en wordt door een tandtechnicus gegeven. Ik hoef dan zelf geen lessen voor te bereiden en ga de vrijgekomen tijd besteden om de vorige ploeg gezondheidswerkers op te zoeken.

De algemene toestand in Guatemala blijft onveranderd. De gevangenissen zijn overbevolkt, van daaruit worden moorden en ontvoeringen gepland. Er zijn grote volksprotesten tegen mijnontginningen, het bouwen van stuwdammen en het boren naar petroleum in beschermde gebieden. Voorlopig worden die protesten niet gehoord. Een kleine bron van vreugde deze zomer was de zilveren medaille van Erick Barrondo op de 20 km snelwandelen in Londen. Het was de eerste olympische medaille voor Guatemala. Zo, dat was het voor deze keer.

Lieve groeten,

Raf Van Mechelen, ICM

***

Brief uit La Gloria, 28 december 2011

Lieve vrienden,

Eergisteren kreeg ik een Kerst- en Nieuwjaarstelefoon van mijn familie uit Ranst. Zo vernam ik dat jullie een originele en creatieve actie hebben opgezet: meterslange hand gebreide sjaals, die nadien door de brandweer rond de kerktoren werden gehangen. En nadien weer verwijdert, gewassen en verkocht. Wat een creativiteit en werk van vele vrijwilligers!

Naar jaarlijkse gewoonte komen mijn Kerst- en Nieuwjaarswensen weer te laat. Niet dat ik niet aan jullie denk, in gedachten overloop ik deze brief wel een paar keer, maar hem echt schrijven schuif ik steeds vooruit. Maar nu met die sjaals en de kerktoren wil ik het niet langer uitstellen.

Ook hier vliegt de tijd. De nieuwe groep toekomstige gezondheidswerkers die dit jaar (2011) aan hun opleiding begon valt best mee. Ze zijn gemotiveerd en willen leren én doen. Eén kandidate is intussen afgevallen: halverwege het jaar kreeg ze de kans om – zonder papieren – naar de USA te vertrekken. Na drie weken is ze daar aangekomen. Een leven in de illegaliteit en de daarbij horende risico’s wegen niet op tegen de - voor de meesten niet te verwezenlijken - ‘American Dream’. Jaarlijks worden er dan ook meer dan 30000 migranten teruggestuurd naar Guatemala.

Dit jaar was het regenseizoen ongemeen hevig met in het hele land overstromingen, vernielde huizen en bruggen als gevolg. Er vielen ook doden te betreuren. Eerst leek het of de Petén, het gebied waar ik woon, gespaard was gebleven van de grootste waterellende. In oktober zouden we de laatste lesweek van het jaar houden. De zaterdag ervoor reed ik naar het vormingscentrum om de laatste voorbereidingen te treffen. Onderweg was er meer water dan gewoonlijk. Vele straten stonden blank. Het bleef maar regenen en ik was bezorgd of ik wel weer thuis zou geraken. Toen ik aan het centrum kwam, schrok ik toch. De eetplaats, keuken en voorraadplaats stonden onder water. De zaal waar de lessen worden gegeven ligt iets hoger en daar hadden mensen van een andere straat een onderkomen gevonden. Het gebouw aan de overkant van de straat, waar zich de slaapzalen bevinden, stond ook onder water. Maar het grootste probleem waren de toiletten: dak en muren waren ingestort en daardoor waren ze totaal onbruikbaar geworden. Het was vrij snel duidelijk dat de lesweek niet op de geplande datum kon doorgaan. Dus moet ik iedereen verwittigen. Gelukkig zijn er nu GSM ‘s, maar toch was het niet zo gemakkelijk om iedereen tijdig te bereiken. De lesweek wordt in januari ingehaald.

De vorige groep gezondheidswerkers doet verder. Sommigen zijn zeer actief, anderen wat minder. Twee gezondheidswerkers, die enkele jaren inactief waren, hervonden hun motivatie en zijn teruggekeerd op de laatste bijscholing in november. Dat was goed nieuws!

Minder goed nieuws is dat we sinds einde 2010 nog maar met 2 zusters zijn en versterking niet meteen in zicht is. We doen zo goed mogelijk verder, maar kunnen niet alles realiseren wat we zouden willen. Toch zijn we begonnen met de bouw van een nieuw dispensarium, wat hoognodig is. Er is een tweede ‘clinica’ voorzien, waar de nieuwe groep gezondheidswerkers onder toezicht om beurt praktijkervaring kan opdoen. Mond- en tandverzorging krijgt er ook een eigen, kleine ruimte zodat tanden trekken e.d. niet meer in openlucht hoeven te gebeuren. Voorlopig heeft het dispensarium onderdak gevonden bij de overbuur, die heel loyaal een kamer ter beschikking stelde. Het is wel klein en wat donker, maar als tijdelijke ruimte volstaat het. We hopen dat we voor Pasen kunnen verhuizen. In de bouw zit ook een stukje van jullie. Dank zij de hulp van héél véél mensen is ons werk mogelijk en komt het ten goede aan heel veel behoeftige mensen en kinderen.

Hartelijke groeten,

Raf Van Mechelen ICM

PS: Intussen is het 4 januari geworden. Gisteren ontving ik de krantenknipsels met foto’s van de aangeklede kerktoren. Nogmaals bedankt!

***

Het stormweer bleef gelukkig achterwege zodat onze zangers blijgemutst in koninklijke klederdracht de straat optrokken om fondsen in te zamelen voor het goede doel.

En dat doel is zoals steeds financiële steun verlenen aan het missiewerk van Zuster Raf Van Mechelen die werkzaam is in La Gloria in Guatemala.
Haar werk behelst momenteel vooral de opleiding van "gezondheidswerkers". Dokters zijn er immers ver te zoeken, de gezondheidswerkers en -werksters kunnen in ieder geval preventieve zorg verlenen en eerste hulp bij ziekte of ongeval.
Zuster Raf werkt in moeilijke omstandigheden in een land dat één van de armste is in Latijns-Amerika en waar mensenrechtenschendingen, politieke instabiliteit en corruptie hoogtij vieren.

Onze "koningen" zamelden 2.200 euro (voorlopig bedrag) in, waarvoor dank aan al de milde gevers.
Dit bedrag zal integraal aan Zuster Raf worden overgemaakt.

Foto's van Zuster Raf en haar missiewerk in Guatemala

Brief uit La Gloria, 14 mei 2011

Lieve vrienden,

Deze brief zit al sinds januari in mijn hoofd, maar hem op papier zetten wilde maar niet lukken. Allereerst: hartelijk dank aan de moedige driekoningenzangers die de winterkoude trotseerden én de vele milde gevers, die zo een mooi bedrag samenbrachten.

Zoals ik al vertelde, begonnen we dit jaar met een nieuwe groep gezondheidswerkers. Na heel wat voorbereiding, inclusief een grondige poetsbeurt van het centrum in La Libertad en bezoeken, ging in februari de eerste lesweek van start. Met wat spanning keek ik uit naar de eerste ontmoeting met de nieuwe groep. Dat viel best mee. Tot hiertoe is de groep nog volledig – geen afvallers – en hopelijk blijft dat zo voor de volgende 3 jaar. De groep telt 11 vrouwen en 7 mannen. Wanneer vrouwen een cursus volgen, brengen ze ook hun kleinste kinderen mee. Zo hebben we 11 kindjes. Eén vrouw brengt zelfs 3 kinderen mee en ’s middags, na schooltijd, komen er nog 2 bij. De sfeer in de groep is meer dan goed en maakt het werk een stuk gemakkelijker. Twee gevorderde gezondheidswerksters uit een naburige parochie en ikzelf geven de lessen. Die hebben we eerst gedurende 2 dagen samen voorbereid, plus nadien thuis nog wat extra opzoekwerk en didactisch materiaal maken. In mei waren we al aan de derde lesweek: deze ging over het ademhalingsstelsel en mogelijke ziekten en hun behandeling. Het didactisch materiaal: longen, luchtpijp en hart van een koe. Helaas hadden de longen van de koe gaatjes, zodat we de werking ervan niet volledig konden demonstreren. ’s Avonds werden longen en hart klaargemaakt als avondmaal! Een lesweek kost wel wat: de lesgeefsters worden nu betaald (vroeger niet), de reiskosten van de deelnemers, het didactisch materiaal enz. Maar dankzij jullie kan dat!

Er is niet alleen de nieuwe groep gezondheidswerkers-in-opleiding, ook de vorige groepen blijven we constant opvolgen. Niet altijd even gemakkelijk, maar wel noodzakelijk. Daarbij komt ook nog dat we momenteel maar met 2 zusters hier zijn. De dagen vliegen voorbij…

In september zijn er presidentsverkiezingen. Er zijn 17 partijen ingeschreven.

De laatste maanden waren zeer warm, tussen de 38 en 40°. Een beetje teveel van het goede. Toch voel ik me nog prima, hier in La Gloria, en hoop dat jullie het ook goed stellen. Wanneer deze brief aankomt, is bij jullie de vakantie in zicht. Ik wens jullie alvast een zonnige zomer met vele, fijne momenten.

Hartelijke groeten

Raf Van Mechelen ICM

***

Driekoningenzingen 2011 ten voordele van het missiewerk van Zuster Raf

Onze driekoningenzangers haalden een bedrag op van € 2.200. We danken onze koningen en alle milde gevers in naam van Zuster Raf.
Spijtig genoeg konden onze 11 koningen de ganse parochie niet aandoen. Voor volgend jaar is versterking dus welkom!
Meer foto's in het webalbum, via fotogalerij.

Brief uit La Goria, 18 december 2010

Beste parochievrienden,

Eerst wil ik jullie hartelijk bedanken voor de gulle gift die ik, in naam van de mensen hier, mocht ontvangen. Een deel ervan heb ik geschonken aan slachtoffers van de orkaan Agatha, die eind mei over Guatemala raasde en ongeveer 75000 mensen trof. Vooral diegenen die op onstabiele hellingen woonden, werden zwaar getroffen door aardverschuivingen en onophoudelijke stortregens. Vele huisjes werden volledig vernield. Via de conferentie van de religieuzen werd er een project in Chupal in de provincie Quiche gesteund. Er werd een stuk vlak land gekocht, zodat de mensen die aldaar in tijdelijke tentenkampen ondergebracht waren, een nieuwe, veilige toekomst kunnen opbouwen.

Het gezondheidsproject loopt intussen gewoon verder met bijscholingscursussen en bezoeken aan de omliggende Q’eqchi-dorpen. Voor 2011 plan ik om een nieuwe cursus van 3 jaar op de te starten, maar dan voor de Spaanssprekende dorpen, waar ook nood is aan een goede basisgezondheidszorg. Elke zondagochtend ben ik nu op pad naar één of ander dorp om er na de zondagse woorddienst het project uit te leggen en kandidaten te zoeken. Ze krijgen bedenktijd om uit te zoeken wie geschikt is en zich vrij kan maken. Normaal vraag ik per dorp 2 personen, waarvan 1 vrouw.

De algemene toestand in Guatemala verbetert niet. De herstelling van huizen, wegen, bruggen die door orkaan Agatha werden beschadigd komt maar moeizaam op gang. En dan is er ook nog de vernielde oogst. Ook de veiligheidssituatie wordt er niet beter op. Het aantal moorden, overvallen en ontvoeringen zijn niet te tellen. Corruptie en drugshandel tieren tot in de hoogste kringen. Daders worden nauwelijks gepakt of gestraft. Hierdoor heerst er een algemeen gevoel van angst: werkelijk iedereen kan slachtoffer zijn.

Ik wens jullie alvast een vredig kerstfeest en een mooi 2011.
Hartelijke groeten,
Raf Van Mechelen

Bericht uit La Gloria, 11 mei 2010

Lieve vrienden,

Bijna onvergeeflijk… Dit is de 3e of 4e keer dat ik aan een brief begin en maak me nu het vaste voornemen dat die deze week klaar moet zijn.
Eerst en vooral wil ik jullie danken voor al die vriendelijke en lieve attenties die ik tijdens mijn vakantie mocht ontvangen – vorig jaar rond deze tijd was ik in België – op de Sint-Pancratiusreceptie. De grote gift van de omhaling was nog vóór mij in Guatemala. Nogmaals, hartelijk dank.
Ik vernam dat de afgelopen winter veel sneeuw en koude bracht. Op 6 januari dacht ik aan alle Driekoningenzangers die de koude trotseerden. Misschien werd er onderweg wel voor een ‘opwarmertje’ gezorgd. Veel, veel dank voor het mooie resultaat dat vorige maand toekwam.
Sinds een maand, als ik in de stad ben, waag ik me af en toe aan de computer. Zo heb ik de website van de parochie gevonden en zag ik de foto’s van de Driekoningenzangers, het verslag van ‘Koffie in de kerk’, de overlijdensberichten. Zo blijf ik een beetje bij.
En dan de twee grote kerst- en nieuwjaarskaarten met al die handtekeningen. Deze prijken nu in mijn kamer en zo zie ik elke dag een beetje ‘Ranst’. Er was een wens bij voor ‘veel warmte’. Die is – letterlijk – volbracht. Vorige week hadden we temperaturen van 42°C in de schaduw. Het was dag en nacht zuchten onder de hitte. Gelukkig is het nu wat minder, toch nog rond de 37°C. De klimaatsverandering laat zich ook hier voelen. In mei zou het moeten regenen. Op sommige plaatsen in het land was er al regen, te veel zelfs, maar hier, NIETS. Waterbronnen en rivieren staan droog. Vele dorpen hebben het moeilijk om aan water te geraken. Het meer hier vlakbij is al zeker 2 meter teruggetrokken. Er wordt continu water uit het meer gehaald, door grote citernes met waterpomp, en kleine auto’s met tonnen die per emmer moeten worden gevuld. Leidingwater is maar om de drie dagen voor enkele uren beschikbaar.
Het geweld en de onzekerheid nemen nog altijd toe. In de hoofdstad is een bus nemen gevaarlijk geworden. Dagelijks wordt er wel een buschauffeur of zijn helper vermoord. De gevangenissen zitten overvol en van daaruit worden moorden en ontvoeringen gewoon verder georganiseerd. Een ex-president is nu ook opgesloten, op vraag van de Verenigde Staten.
De gezondheidswerkers doen intussen verder. Toch voel je dat constante opvolging en aanmoediging nodig is. Daarbij komt de economische crisis, die hen er toe verplicht om elders werk te zoeken, zodat ze niet altijd beschikbaar zijn om hun taak als gezondheidswerker uit te voeren. Sinds ik terug ben, hebben we 3 studieweken gehad, voornamelijk bijscholing en herhaling van de vroegere cursussen. Zo doen we, ondanks alles, toch verder, mede dankzij jullie steun.
Tot over enkele maanden in een volgende brief.

Hartelijke groeten,
Raf Van Mechelen I.C.M.

***

Op 2 maart 2009 bereikte ons onderstaande brief van Zuster Raf.

La Gloria , 17 januari 2009

Beste vrienden,

Zoals beloofd, hierbij het vervolg op mijn vorige brief.

Afgelopen november werd de driejarige cursus ‘gezondheidswerker’ afgesloten met een laatste lesweek, gevolgd door uitreiking van de diploma’s. ’s Zondags bezochten we de beroemde Maya-site van Tikal, en op maandag begon dan de laatste lesweek. Tussendoor werd er nog druk vergaderd en gerepeteerd voor de afsluitingsceremonie. Hoewel de laatste lesweek goed verliep, werd ze overschaduwd door het nieuws dat één van de cursisten, Agustin, twee weken eerder werd vermoord. Een brandende kaars bij zijn foto hield de herinnering aan Agustin levendig.

Donderdag was voor de 19 overblijvende cursisten de grote dag. ’s Ochtends arriveerde een kerkkoor uit één van de omliggende dorpen, met instrumenten waaronder de traditionele marimba, én in hun gevolg nog vele familieleden. Ook de familie van Agustin was uitgenodigd (dank zij de GSM). Zijn vrouw, met hun jongste kind van ongeveer 1 jaar oud, zijn moeder en schoonouders arriveerden diezelfde voormiddag. Iedereen was in de weer om alles in orde te brengen voor de dankviering in de namiddag en het feest en diploma-uitreiking ’s avonds. Na de eucharistieviering begon de plechtige uitreiking van de diploma’s. Voor velen was het even slikken toen de vrouw van Agustin zijn diploma ontving. Tijdens het feestelijke avondmaal kwamen de verborgen talenten van onze gezondheidswerkers naar boven: enkele fijne dankspeeches en geschenkjes voor de lesgevers en vertalers. Ook voor hen waren er cadeautjes: een T-shirt met het logo van ons project en een lijst voor hun diploma. De avond werd verder gevuld met muziek en sketches én een zelfgemaakt lied over de driejarige opleiding. ’s Anderendaags was er na het opruimen, nog een bijeenkomst met de laatste instructies en een evaluatie.

Na deze lesweek, ging ik zo snel mogelijk naar het dorpje van Agustin om de consultaties in de nu onbemande ‘unidad minima’ over te nemen. Omdat onze auto in panne stond, moest ik met de bus en dan nog eens 15 km te voet. Daardoor kon ik geen nieuwe medicijnen meenemen, maar zou ik me moeten behelpen met wat er nog aanwezig was. Aan de bushalte stond de schoonvader van Agustin, mét paard, me op te wachten. Daar was ik heel blij mee. Zo kon mijn rugzak te paard vervoerd worden. De tocht verliep niet zonder hindernissen. Ongeveer halfweg had er zich door een aardverschuiving, daar waar er vroeger een karrenspoor was, een rivier gevormd. Ik schat dat ik ongeveer 500 m door kniehoog water moest waden. Toen ik in het dorp aankwam, was de sfeer van onzekerheid en verslagenheid duidelijk merkbaar. Velen denken eraan elders te gaan wonen. Nergens kon ik iets over een mogelijk motief voor de moord op Agustin vernemen. De volgende namiddag vertrok ik langs dezelfde weg – m’n schoenen waren nog niet droog - terug naar La Gloria.

In december heb ik genoten van het bezoek van mijn twee zussen.

Beste vrienden, nogmaals veel dank voor uw steun en belangstelling en tot binnenkort!

Raf Van Mechelen ICM

***

Op 14 december 2008 bereikte ons onderstaande brief van Zuster Raf.

Dag lieve vrienden,

25/10/2008: Guatemala-stad
Gisteren ontving ik via de familie een e-mail over het meer dan geslaagde missieconcert van 19 oktober ! Dankzij de hulp van een medezuster kon ik ook de 35 foto’s van de uitvoering zien. Proficiat en heel veel dank aan de parochie, het St.-Ceciliakoor, het kinderkoor, de Driekoningenzangers, de djembéspelers, alle medewerkers die dit missieconcert mogelijk maakten en alle concertgangers. De grote opbrengst zal gebruikt worden voor ons gezondheidszorgproject en voor de vrouwenwerking.
Op dit moment zit ik ‘vast’ in de hoofdstad. Toen we afgelopen week naar de stad reden voor de vergadering van onze congregatie, liet de auto het onderweg afweten en de enige oplossing was met een takelwagen verder naar de stad te reizen. De auto staat nu enkele dagen in de garage voor reparatie, waardoor ik wat langer dan voorzien in de stad moet blijven.
De laatste tijd heeft het te veel geregend in Petén en Izabal. Rivieren zijn buiten hun oevers getreden, wegen en bruggen zijn beschadigd, waardoor Petén zo goed als onbereikbaar is geworden. Langs de krant en telefoon vernemen we hoeveel dorpen er onder water staan. Mensen moesten geëvacueerd worden, voedsel en drinkbaar water vormen een groot probleem. De pas gezaaide maïs is zo goed als verloren – dat wordt een magere oogst – en de enkele kippen en een varken die een gezin hier soms als ‘spaarpot’ bezitten, zijn veelal verdronken. De gevolgen van deze natuurramp zullen hier nog lang gevoeld worden. Door het slechte weer loop ik ook achter met bezoeken aan enkele dorpjes. Ik moet ook dringend beginnen aan de voorbereiding van de laatste lesweek van de gezondheidswerkers van 9 tot 14 november. Deze lesweek is de afronding van hun 3-jarige opleiding en als feestelijke afsluiter gaan we op daguitstap naar de beroemde Maya tempels van Tikal.

30/10/2008: La Gloria
Vorige zondag kon ik dan terug vertrekken naar La Gloria. Onderweg waren de sporen van de overstromingen nog duidelijk zichtbaar. Al bij al was de weg redelijk goed, slechts op 1 plaats leek de weg meer een rivier. Vanochtend ontving ik heel slecht nieuws: Don Augustin, onze gezondheidswerker van het dorpje Tierra Colorada werd gisteren vermoord. Hij laat een vrouw en 3 kleine kindjes na.(Hij stond op één van de dia’s.) Moorden zijn in Guatemala dagelijkse kost, maar ik dacht niet dat het in zulke afgelegen dorpjes ook zou gebeuren. Ik kan het nog steeds niet geloven. Tierra Colorada is voor mij het ‘verste’ dorpje, ongeveer 2,5 uur te voet. Het heeft een gezondheidspost, een ‘unidad minima’, waar consultaties plaatsvinden en medicijnen worden verkocht. Wie dat nu moet overnemen of hoe het daar nu verder moet, weet ik nog niet.
De drie lokaaltjes voor de vrouwenwerking en alfabetisering zijn sinds september in gebruik. Ze zijn functioneel en, naar onze normen, ook mooi. De lessen in ‘snit en naad’ en koken zijn volop bezig en hebben succes.

Ik denk dat het de eerste maal is dat ik op tijd ben om jullie een vredig kerstfeest te wensen en alle goeds voor 2009! En mag er ook meer vrede en rechtvaardigheid komen voor Guatemala en de rest van de wereld. Dag lieve vrienden, nogmaals veel dank, en tot ziens in 2009.

Raf Van Mechelen
I.C.M.

***

Het Missioconcert dat op 19/10/08 j.l. werd verzorgd door het Sint-Ceciliakoor en de groep "Driekoningenzingen" mag meer dan geslaagd genoemd worden.
Klik hier voor het verslag. Klik hier voor het fotoverslag.

***

La Gloria, 17 november 2008.

...Hoe kan ik jullie danken voor al dat "vrijwilligerswerk", voor dat geslaagd missieconcert! Ik heb al verschillende verslagen ontvangen over het meer dan gelukt missieconcert.... er werden tranen weggepinkt...
Heel hartelijk dank en tot ziens volgend jaar! Zuster Raf

La Gloria, 14 april 2008.

Aan de allerbeste sterzangeressen en sterzangers.
Onlangs ontving ik krantenknipsels uit het parochieblad. Zo vernam ik dat het groepje trouwe Driekoningenzangers (hoeveel jaren al?) serieuze versterking had gekregen! Heel, heel erg bedankt voor dit initiatief, de tijd eraan besteed, misschien de geleden koude en de grote opbrengst voor mensen van hier.
Natuurlijk ben ik nieuwsgierig om de nieuwe "koninginnen" te kennen. Volgend jaar kom ik op verlof!
Lieve mensen, nogmaals veel dank en tot ziens!
Heel hartelijk,

Raf Van Mechelen, ICM

Op de foto: dagelijkse watervoorziening voor alle huishoudelijk gebruik: koken, omwas, wassen, baden... Het water komt niet uit een kraantje.

***

La Gloria , februari 2008.

Beste vrienden,

2008 is niet meer zo "nieuw", en nu moet ik me nog haasten nog tijdig een zalig Paasfeest te wensen!
Ook hier lijken de weken te kort en zo blijft er wel eens wat werk liggen.

Afgelopen november sloten we het tweede jaar van de cursus gezondheidswerk af, waarin de volgende thema's werden behandeld:
- eenvoudige wondhechtingen en EHBO
- venerische ziekten
- gezinsplanning
- chronische ziekten
- mond- en tandzorg
- geneeskrachtige planten

Daarnaast bezoeken we om de 2 maanden de cursisten in hun eigen dorp en begeleiden hen bij het in praktijk brengen van de in de lesweken opgedane kennis. Bij deze bezoeken ben ik dan bij verschillende gezinnen te gast en telkens sta ik ervan versteld hoe armoedig deze mensen leven. Een doorsnee gezin, ouders en 5 of meer kinderen, beschikt over één simpele ruimte waarin wordt gekookt, gegeten en geslapen. Tegelijkertijd doet deze ruimte dienst als opslagplaats voor maïskolven en lopen de kippen, eenden en de hond van het gezin in en uit. Kleren zitten in een kartonnen doos of hangen over een waslijn. Niet verwonderlijk dat een ziekte zoals tuberculose hier nog veelvuldig voorkomt. Laatst was ik in een dorpje consultaties aan het houden. Ik riep: "de volgende". Antwoord van de sterk vermagerde man die aan de beurt was: "Ik ben ziek maar heb geen geld. Ik kan niet veel werken, ik ben direct moe." De man was al 9 maanden in behandeling voor tbc, zijn 2 kinderen van 4 en 6, van wie er eentje ook bloedarmoede had, waren al in behandeling. De moeder verkeerde gelukkig in relatief goede gezondheid. Het gezondheidscentrum verstrekt gratis geneesmiddelen, maar tbc genees je niet met medicijnen alleen, ook een gezonde voeding is noodzakelijk. En de prijzen voor voedsel zijn sinds vorig jaar sterk gestegen.

Volgende week begint de eerste lesweek van het derde en laatste jaar van de cursus Hopelijk is iedereen weer aanwezig. Het gebeurt wel eens dat er iemand afhaakt.

Een van mijn medezusters werkt aan een project voor vrouwen. Het eerste deel is een alfabetiseringsproject. Daarna willen we de vrouwen mogelijkheden om een eigen inkomen te verwerven bezorgen. Vanuit Spanje kwam er hulp om naaimachines aan te schaffen, maar daar is natuurlijk een geschikte ruimte voor nodig. Zo zijn we einde vorig jaar met de bouw van 3 lokalen begonnen voor naai- en kookcursussen én het alfabetiseringswerk. De laatste jaren hebben we telkens wat van de giften gespaard om dit project te kunnen realiseren. Intussen staan de muren bijna op dakhoogte!

De algemene toestand in Guatemala? Er is niet echt iets veranderd. Ontvoeringen, afpersen van geld met geweld, moorden...het blijft dagelijkse kost. De onzekerheid blijft, het lijkt wel een onoplosbaar probleem Sinds januari hebben we een nieuwe president, een sociaal-democraat. Gemakkelijk heeft hij het niet: na één maand wil men al resultaten, en dan vooral op het vlak van zekerheid en vermindering van de misdaad.

Lieve vrienden, ik hoop dat jullie je zo een beeld vormen van wat we hier trachten te verwezenlijken. Heel veel dank voor jullie sympathie en voortdurende steun. Zonder die steun zou dit alles niet mogelijk zijn.

Van harte en tot weerziens in 2009!

Raf Van Mechelen, ICM

                     Zuster Raf met op de achtergrond de Tikalruïne van de Maya's.

La Gloria, 16 augustus 2007

Dag Mijnheer Offergeld,
Uw foto van "driekoningenzingen" ligt naast mij. Proficiat! Wat een knappe prestatie! Wie doet het na? Waar haal je de energie? Heel, heel veel dank, ook in naam van zoveel mensen die rechtstreeks en onrechtstreeks van de omhaling zullen genieten. Naar 't schijnt is de kerk van Ranst heel mooi!
Hartelijke groeten,
Raf Van Mechelen I.C.M.

Dag beste vrienden,
Bedankt, bedankt, bedankt voor die grote som geld, voor het initiatief, de creativiteit, de tijd, de kou, de regen en het doen! Ook in naam van zoveel mensen die er rechtstreeks en onrechtstreeks van genieten, heel veel dank. Ook bedankt voor de gezellige, lange brief met allerlei nieuwsjes en de foto's. Waar halen jullie die koninklijke uitrusting? Intussen zijn de parochiefeesten voorbij en was het een succes veronderstel ik. Het programma ontving ik langs ons Anita.
Ik moet gaan geloven dat ik oud word, ik kan geen computer hanteren, maar zal proberen dat er een lieve zuster in de stad voor mij eens zal "surfen".
We zitten hier in de laatste maand van de kiesstrijd (9 september verkiezingen). Moorden, overvallen zijn dagelijkse kost.
Met de gezondheidswerkers doen we langzaam en hopelijk "zeker" verder. Volgende week hebben we "lesweek" en hopen dat iedereen er zal zijn.
Een slecht nieuws... een kindje van "mijn tweeling" is begin december overleden. Heel jammer. In juli zouden ze vier jaar worden. Een pot kokende mais stond op de grond, daar is 't kindje in gevallen... ernstig verbrand... enkele dagen thuis verzorgd... dan kwamen ze naar 't dispensarium bij mijn medezuster... gezien de slechte toestand stuurden we ze naar 't ziekenhuis waar 't kindje nog dezelfde dag overleed. 't Is heel spijtig. De moeder is terug in verwachting, 't is voor begin volgend jaar!
Nog veel dank voor jullie knappe prestatie.
Veel liefs,
Raf Van Mechelen I.C.M.

***

La Gloria , 19 mei 07.

Beste vrienden,
Misschien lukt het me dit jaar om mijn goede voornemens, een keer meer te schrijven, waar te maken. De maanden vliegen voorbij en er is altijd wel iets te doen.

Met de opleiding van de gezondheidswerkers gaan we langzaam verder, soms met veel plezier, dan weer met probleempjes.

De eerste lesweek van dit jaar zit er inmiddels op en was een groot succes. Thema deze keer was wondhechting en eerste hulp bij ongevallen. De eerste dag moesten de cursisten wonden leren naaien en knopen leggen. Na de theorie kreeg iedereen een "oefenlap": een dik stuk mousse met allerlei sneden: rechte, ronde, hoekige... en maar naaien, draadjes uitdoen, terug naaien, enz.

De volgende dag begonnen de activiteiten al om 4 uur 's ochtends. Om op "levend materiaal" te kunnen oefenen moesten er twee varkens worden geslacht. Na het ontbijt was er eerst een herhalingsles anatomie, daarna werden de varkens in stukken gesneden en werd er aan drie grote tafels geoefend. Er was veel ijs voorzien om het vlees goed te houden. Zo werd er de hele dag geoefend: naaien, draadjes uitdoen, opnieuw naaien. De varkenshuid zat vol draadjes. De volgende twee dagen stond er varkensvlees op het menu. Op 't einde van de lesweek ontving iedereen het nodige materiaal om in hun gemeenschappen aan het werk te kunnen gaan. Iedereen ging tevreden naar huis. Niet elke lesweek verloopt zo vlot.

Op het moment is het snikheet, ook 's nachts koelt het nauwelijks af. Alles is droog. Daarbij komt ook nog de rookhinder: om de velden proper te maken wordt alles afgebrand. Ook stukken bos worden met opzet in brand gestoken, het tropisch regenwoud verdwijnt zienderogen.
Overvallen, moorden, ontvoeringen nemen toe. Op 9 september zijn er verkiezingen. De verkiezingsstrijd is op gang gekomen. Er zijn enkele nieuwe partijen bijgekomen en iedereen belooft hetzelfde: veiligheid, gezondheid, onderwijs voor iedereen en meer werkgelegenheid. Of ze het zelf geloven??

Zo, dat was het weer vanuit La Gloria.
Hartelijke groeten.
Raf Van Mechelen. I.C.M.

***

La Gloria, voorjaar 2007

Beste vrienden,
2006 is voorbij gevlogen en ook 2007 belooft een goed gevuld jaar te worden. Tijd dus voor een overzicht. Zoals jullie zich misschien wel herinneren, leid ik al enkele jaren een basisgezondheidszorgproject in de provincie Petén, in het noorden van Guatemala, niet ver van de beroemde Mayatempels van Tikal en dicht bij de grens met Mexico. Doel is om alle, vaak in de jungle geïsoleerde dorpjes van de streek te voorzien van een “gezondheidseenheid”, een ruimte geschikt om consultaties te houden en medicijnen op te slaan, en lokale mensen tot “gezondheidswerker” op te leiden. De volledige cursus loopt over 3 jaar, met verspreid over het jaar 6 lesweken, telkens rond een bepaald thema. De cursussen vinden plaats in La Gloria – La Libertad. Dat betekent dat de deelnemers telkens een week van huis zijn. De cursussen worden gegeven door 2 Amerikaanse dokters, bijgestaan door Qeqchi tolken.

In 2006 werd ons project uitgebreid in 8 nieuwe dorpen. Dus startte ik in januari met de opleiding van 33 nieuwe gezondheidswerkers, allen Qeqchi indianen waaronder 7 vrouwen. Als er vrouwen deelnemen brengen die meestal ook hun kinderen mee, waarvan de oudsten dan op de kleintjes (vaak nog baby’s) moeten passen. Tijdens de eerste lesweek nam ik een groepsfoto, met de stille hoop dat over 3 jaar de groep nog volledig zou zijn. Helaas, intussen zijn er al 4 die afhaakten: één verhuisde, één emigreerde naar de Verenigde Staten en de twee anderen stopten om onbekende redenen. De eerste lesweek van 2007 vindt in februari plaats met als thema “wondhechtingen”.

Er zijn nu zo’n 14 dorpjes die ik regelmatig ga bezoeken. Eén van de nieuwe dorpjes is Tierra Colorado (gekleurde aarde), een dorp dat officieel niet bestaat omdat het in beschermd natuurgebied ligt, hoewel er al ruim 6 jaar mensen wonen, en omdat het officieel niet bestaat is er ook geen school. De eerste keer bezocht ik het dorp in het droge seizoen: vanaf de “grote” weg is het nog 15 km over een karrenspoor of 2 uur per auto! In het regenseizoen wordt het pas echt een onderneming: na 5 km moest ik de auto achterlaten en kwam de lokale gezondheidswerker me met een paard – om de bagage te dragen – tegemoet. Vandaar ging het dan te voet verder, zo’n 3 uur stappen.

Eind november organiseerden we hier in La Gloria voor de omliggende dorpen een driedaagse rond mond- en tandzorg. De tweede dag werd er van 7 uur ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds door 3 man gewerkt. In totaal werden er 103 patiënten behandeld: tanden vullen, tandplak verwijderen, enz.

Om de inzet van de gezondheidswerkers èn de gezondheidswerkers in spe, te belonen en met Kerst en Nieuwjaar in aantocht, organiseerden we in november ook nog een feestelijke driedaagse ontmoeting. Er waren allerlei activiteiten en wedstrijden. Iedereen keerde voldaan naar huis, ik ook.

Tot zover het korte overzicht van wat er hier in La Gloria – La Libertad zoal gebeurt.

De algemene toestand in het land is niet al te rooskleurig. Overvallen en moorden zijn dagelijkse kost. In 2006 werden meer dan 500 vrouwen vermoord. Daders worden bijna nooit gevonden. Er is angst en onzekerheid bij de bevolking. Dit jaar zijn er presidentsverkiezingen, maar zullen die wezenlijk iets veranderen?

Graag wil ik alle lieve mensen die op één of andere manier ons project steunen danken. Dank voor de financiële steun die ik spontaan mag ontvangen, dan voor de belangstelling voor de mensen hier.

Raf Van Mechelen I.C.M.

***

Dit jaar (2007), op Driekoningendag zelf, trokken onze zangers opnieuw de straat op en zongen ten voordele van Zuster Raf Van Mechelen, die in Guatemala haar missiewerk in de gezondheidszorg blijft uitoefenen.
Op 10 januari beliep de opbrengst 1054 euro, bedrag dat integraal aan Zuster Raf wordt overgemaakt.
Veel dank aan alle milde gevers en aan de “koningen” die regen en wind moedig trotseerden, een knappe prestatie van onze dynamische 60- en zelfs 80-plussers, Simonne, Maria, Irène, Jacqueline en Henri. Jammer dat ze niet alle straten konden aandoen. Misschien krijgen ze volgend jaar wat hulp?

***

naar boven ^